Детството на децата родени во поранешна Југославија значително се разликувало од детството на денешните деца. Тогаш се користеле различни методи на воспитување и се ценеле некои вештини кои денес не постојат.
Децата ги подготвувале поинаку за животот, бидејќи тогашниот живот бил сосема поинаков од сегашниот.
Денешните деца живеат во период на технолошки напредок, кој самиот по себе диктира поинакво воспитување. Вештините кои некогаш биле високо ценети, сега се окарактеризирани како ирелевантни. Според некои мислења, овие вештини и денес би биле од големо значење за развојот на децата.
Во училиштата се учеле одредени вештини
Во Југославија, децата учеле повеќе за тоа како да научат да прават конкретни работи. Тоа биле корисни вештини, оние кои останале со луѓето до крајот на нивниот живот. Секој имал хобија, кои често се однесувале на различни занаети. Девојчињата знаеле да шијат и плетат, момчињата разбирале електроника.
Девојките знаеле да шијат, плетат, везат, додека момчињата се разбирале во радио или електроника. Како резултат на тоа, децата усвојувале голем број вештини до крајот на нивното школување, а исто така имаа нормален опсег на интереси. Сега, 10-годишник не се разликува многу од 18-годишник во овој поглед.
Децата повеќе комуницирале
Во минатото децата учеле како да разговараат со постарите, и со помладите и со врсниците. Немало избор, па дури и интровертите стапувале во контакт и наоѓале потивки и помирни игри како шах еден на еден, а не бучен фудбал во дворот.
Знаеле како да го поправат скршеното
Современите деца некако се разгалени од потрошувачкото општество. И тие едноставно не сметаат дека е неопходно да се поправи тоа што е скршено. Зошто, ако можете да се купи ново?
Но, децата во Југославија знаеле и умееле да поправаат пегла, фустан, чевли, играчки и многу други работи. Во скандинавските земји, со многу висок просперитет на населението, дошле до истиот заклучок – зошто секогаш да купувате ново ако можете да го поправите старото? Но, денешните деца не го умеат тоа.
